7. Sjølv sprang han bort til buskapen og henta ein fin og god kalv; den gav han til tenestguten, som skunda seg og laga han til.
8. Så tok han rjome og mjølk og den kalven som guten hadde laga til, og sette det fram for mennene. Og han stod hjå dei under treet medan dei åt.
9. Då sa dei til Abraham: «Kvar er Sara, kona di?» Han svara: «Ho er inne i teltet.»
10. Ein av dei sa: «Til års på denne tid kjem eg til deg att, og då skal Sara, kona di, ha ein son.» Sara høyrde det i teltdøra, som var attanfor han.
11. No var Abraham og Sara gamle og ut i åra komne; Sara hadde det ikkje lenger så som kvinner plar ha det.
12. Difor lo ho med seg sjølv og tenkte: «Skulle eg få hug, endå så gamal som eg er, og mannen min er òg til års!»
13. Då sa Herren til Abraham: «Kvifor ler Sara og tenkjer: Kan det vera råd at eg skal få barn, så gamal som eg er?