27. Abraham tok til ords att og sa: «Sjå, eg har våga meg til å tala til Herren, endå eg er mold og oske.
28. Om det no vantar fem på dei femti rettferdige? Vil du då leggja heile byen i øyde for dei fem skuld?» Han svara: «Nei, finn eg førtifem, skal eg ikkje øydeleggja han.»
29. Abraham heldt fram med å tala til han. «Om det no finst førti?» sa han. Han svara: «For dei førti skuld skal eg ikkje gjera det.»
30. Då sa Abraham: «Herren må ikkje verta harm om eg talar! Om det no finst tretti der?» Han svara: «Eg skal ikkje gjera det så sant eg finn tretti.»
31. Abraham sa: «Sjå, eg har våga meg til å tala til Herren. Om det no finst tjue der?» Han svara: «For dei tjue skuld skal eg ikkje øydeleggja byen.»
32. Då sa Abraham: «Herren må ikkje verta harm om eg talar ein einaste gong til! Om det berre finst ti?» Han svara: «For dei ti skuld skal eg ikkje øydeleggja han.»
33. Då Herren hadde tala ut med Abraham, gjekk han bort. Og Abraham gjekk heim att til seg.