15. Og Gud sa til Abraham: «Sarai, kona di, skal du ikkje lenger kalla Sarai; Sara skal ho heita.
16. Eg vil velsigna henne og gje deg ein son med henne òg. Ja, eg vil velsigna henne, og ho skal verta mor til mange folk; kongar over folkeslag skal ættast frå henne.»
17. Då kasta Abraham seg til jorda og lo. Og han sa med seg sjølv: «Kan ein mann som er hundre år, få barn? Og Sara, som er nitti år, kan ho verta mor?»
18. Og Abraham sa til Gud: «Gjev Ismael må få leva for ditt åsyn!»
19. Men Gud sa: «Nei, Sara, kona di, skal få ein son, og du skal kalla han Isak. Eg vil gjera mi pakt med han, ei evig pakt for ætta hans etter han.
20. Og bøna di for Ismael har eg høyrt. Eg vil velsigna han og la han få mange etterkomarar og ei stor ætt. Tolv hovdingar skal han verta far til, og eg vil gjera han til eit stort folk.
21. Men pakta mi vil eg gjera med Isak, som Sara skal få til års på denne tid.»
22. Då Gud var ferdig med å tala til Abraham, fór han opp frå han.
23. Same dagen tok Abraham Ismael, son sin, og alle mennene i huset sitt, både dei som var fødde i huset, og dei som var kjøpte for pengar, og skar av førehuda på dei, som Gud hadde sagt.
24. Abraham var 99 år gamal då han vart omskoren.
25. Og Ismael, son hans, var 13 år då han vart omskoren.
26. Same dagen vart dei omskorne, Abraham og Ismael, son hans.
27. Og alle mennene i huset hans, både dei som var fødde i huset, og dei som var kjøpte hjå framande, vart omskorne saman med han.