11. Deze was woelachtig en wederstrevig, haar voeten bleven in haar huis niet;
12. Nu buiten, dan op de straten zijnde, en bij alle hoeken loerende;
13. En zij greep hem aan, en kuste hem; zij sterkte haar aangezicht, en zeide tot hem:
14. Dankoffers zijn bij mij, ik heb heden mijn geloften betaald;
15. Daarom ben ik uitgegaan u tegemoet, om uw aangezicht naarstiglijk te zoeken, en ik heb u gevonden.
16. Ik heb mijn bedstede met tapijtsieraad toegemaakt, met uitgehouwen werken, met fijn linnen van Egypte;
17. Ik heb mijn leger met mirre, aloe en kaneel welriekende gemaakt;
18. Kom, laat ons dronken worden van minnen tot den morgen toe; laat ons ons vrolijk maken in grote liefde.
19. Want de man is niet in zijn huis, hij is een verren weg getogen;
20. Hij heeft een bundel gelds in zijn hand genomen; ten bestemden dage zal hij naar zijn huis komen.