Statenvertaling

Spreuken 26:11-28 Statenvertaling (SV1750)

11. Gelijk een hond tot zijn uitspuwsel wederkeert, alzo herneemt de zot zijn dwaasheid.

12. Hebt gij een man gezien, die wijs in zijn ogen is! Van een zot is meer verwachting dan van hem.

13. De luiaard zegt: Er is een felle leeuw op den weg, een leeuw is op de straten.

14. Een deur keert om op haar herre, alzo de luiaard op zijn bed.

15. De luiaard verbergt zijn hand in den boezem, hij is te moede, om die weder tot zijn mond te brengen.

16. De luiaard is wijzer in zijn ogen, dan zeven, die met rede antwoorden.

17. De voorbijgaande, die zich vertoornt in een twist, die hem niet aangaat, is gelijk die een hond bij de oren grijpt.

18. Gelijk een, die zich veinst te razen, die vuursprankelen, pijlen en dodelijke dingen werpt;

19. Alzo is een man, die zijn naaste bedriegt, en zegt: Jok ik er niet mede?

20. Als er geen hout is, gaat het vuur uit; en als er geen oorblazer is, wordt het gekijf gestild.

21. De dove kool is om de vurige kool, en het hout om het vuur; alzo is een kijfachtig man, om twist te ontsteken.

22. De woorden des oorblazers zijn als dergenen, die geslagen zijn, en die dalen in het binnenste des buiks.

23. Brandende lippen, en een boos hart, zijn als een potscherf met schuim van zilver overtogen.

24. Die haat draagt, houdt zich vreemd met zijn lippen; maar in zijn binnenste stelt hij bedrog aan.

25. Als hij met zijn stem smeekt, geloof hem niet, want zeven gruwelen zijn in zijn hart.

26. Wiens haat door bedrog bedekt is, diens boosheid zal in de gemeente geopenbaard worden.

27. Die een kuil graaft, zal er in vallen, en die een steen wentelt, op hem zal hij wederkeren.

28. Een valse tong haat degenen, die zij verbrijzelt; en een gladde mond maakt omstoting.