10. De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!
11. Het verstand des mensen vertraagt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.
12. Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.
13. Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.
14. Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.
15. Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.
16. Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.
17. Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
18. Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.
19. Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.
20. Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.
21. In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.
22. De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.
23. De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.
24. Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.
25. Sla den spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.