5. Er is nog een kwaad, dat ik gezien heb onder de zon, als een dwaling, die van het aangezicht des oversten voortkomt.
6. Een dwaas wordt gezet in grote hoogheden, maar de rijken zitten in de laagte.
7. Ik heb knechten te paard gezien, en vorsten, gaande als knechten op de aarde.
8. Wie een kuil graaft, zal daarin vallen; en wie een muur doorbreekt, een slang zal hem bijten.
9. Wie stenen wegdraagt, zal smart daardoor lijden; wie hout klieft, zal daardoor in gevaar zijn.
10. Indien hij het ijzer heeft stomp gemaakt, en hij slijpt de snede niet, dan moet hij meerder kracht te werk stellen; maar de wijsheid is een uitnemende zaak, om iets recht te maken.
11. Indien de slang gebeten heeft, eer der bezwering geschied is, dan is er geen nuttigheid voor den allerwelsprekendsten bezweerder.
12. De woorden van een wijzen mond zijn aangenaam; maar de lippen van een zot verslinden hemzelven.
13. Het begin der woorden zijns monds is dwaasheid, en het einde zijns monds is boze dolligheid.
14. De dwaas maakt wel veel woorden; maar de mens weet niet, wat het zij, dat geschieden zal; en wat na hem geschieden zal, wie zal het hem te kennen geven?
15. De arbeid der zotten maakt een iegelijk van hen moede; dewijl zij niet weten naar de stad te gaan.
16. Wee u, land! welks koning een kind is, en welks vorsten tot in den morgenstond eten!
17. Welgelukzalig zijt gij, land! welks koning een zoon der edelen is, en welks vorsten ter rechter tijd eten, tot sterkte en niet tot drinkerij.
18. Door grote luiheid verzwakt het gebint, en door slapheid der handen wordt het huis doorlekkende.