17. Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
18. Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
19. Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
20. Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
21. Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;