3. Zie, gij hebt velen onderwezen, en gij hebt slappe handen gesterkt;
4. Uw woorden hebben den struikelende opgericht, en de krommende knieen hebt gij vastgesteld;
5. Maar nu komt het aan u, en gij zijt verdrietig; het raakt tot u, en gij wordt beroerd.
6. Was niet uw vreze Gods uw hoop, en de oprechtheid uwer wegen uw verwachting?
7. Gedenk toch, wie is de onschuldige, die vergaan zij; en waar zijn de oprechten verdelgd?
8. Maar gelijk als ik gezien heb: die ondeugd ploegen, en moeite zaaien, maaien dezelve.
9. Van den adem Gods vergaan zij, en van het geblaas van Zijn neus worden zij verdaan.
10. De brulling des leeuws, en de stem des fellen leeuws, en de tanden der jonge leeuwen worden verbroken.
11. De oude leeuw vergaat, omdat er geen roof is, en de jongens eens oudachtigen leeuws worden verstrooid.
12. Voorts is tot mij een woord heimelijk gebracht, en mijn oor heeft een weinigje daarvan gevat;
13. Onder de gedachten van de gezichten des nachts, als diepe slaap valt op de mensen;
14. Kwam mij schrik en beving over, en verschrikte de veelheid mijner beenderen.
15. Toen ging voorbij mijn aangezicht een geest; hij deed het haar mijns vleses te berge rijzen.