14. Kwam mij schrik en beving over, en verschrikte de veelheid mijner beenderen.
15. Toen ging voorbij mijn aangezicht een geest; hij deed het haar mijns vleses te berge rijzen.
16. Hij stond, doch ik kende zijn gedaante niet; een beeltenis was voor mijn ogen; er was stilte, en ik hoorde een stem, zeggende:
17. Zou een mens rechtvaardiger zijn dan God? Zou een man reiner zijn dan zijn Maker?
18. Zie, op Zijn knechten zou Hij niet vertrouwen; hoewel Hij in Zijn engelen klaarheid gesteld heeft.
19. Hoeveel te min op degenen, die lemen huizen bewonen, welker grondslag in het stof is? Zij worden verbrijzeld voor de motten.
20. Van den morgen tot den avond worden zij vermorzeld; zonder dat men er acht op slaat, vergaan zij in eeuwigheid.
21. Verreist niet hun uitnemendheid met hen? Zij sterven, maar niet in wijsheid.