5. (39:8) Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?
6. (39:9) Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.
7. (39:10) Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.
8. (39:11) Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.
9. (39:12) Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?
10. (39:13) Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?
11. (39:14) Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?
12. (39:15) Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?
13. (39:16) Zijn van u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?
14. (39:17) Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.
15. (39:18) En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?
16. (39:19) Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.
17. (39:20) Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.
18. (39:21) Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.
19. (39:22) Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?