25. Weende ik niet over hem, die harde dagen had? Was mijn ziel niet beangst over den nooddruftige?
26. Nochtans toen ik het goede verwachtte, zo kwam het kwade; toen ik hoopte naar het licht, zo kwam de donkerheid.
27. Mijn ingewand ziedt, en is niet stil; de dagen der verdrukking zijn mij voorgekomen.
28. Ik ga zwart daarheen, niet van de zon; opstaande schreeuw ik in de gemeente.
29. Ik ben den draken een broeder geworden, en een metgezel der jonge struisen.
30. Mijn huid is zwart geworden over mij, en mijn gebeente is ontstoken van dorrigheid.
31. Hierom is mijn harp tot een rouwklage geworden, en mijn orgel tot een stem der wenenden.