19. Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.
20. Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.
21. Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.
22. Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.
23. Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.
24. Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.
25. Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.