16. Maar nu telt Gij mijn treden; Gij bewaart mij niet om mijner zonden wil.
17. Mijn overtreding is in een bundeltje verzegeld, en Gij pakt mijn ongerechtigheid opeen.
18. En voorwaar, een berg vallende vergaat, en een rots wordt versteld uit haar plaats;
19. De wateren vermalen de stenen, het stof der aarde overstelpt het gewas, dat van zelf daaruit voortkomt; alzo verderft Gij de verwachting des mensen.
20. Gij overweldigt hem in eeuwigheid, en hij gaat heen; veranderende zijn gelaat, zo zendt Gij hem weg.
21. Zijn kinderen komen tot eer, en hij weet het niet; of zij worden klein, en hij let niet op hen.