Statenvertaling

Hooglied 7:9-13 Statenvertaling (SV1750)

9. En uw gehemelte als goede wijn, die recht tot mijn Beminde gaat, doende de lippen der slapenden spreken.

10. Ik ben mijns Liefsten, en Zijn genegenheid is tot mij.

11. Kom, mijn Liefste! laat ons uitgaan in het veld, laat ons vernachten op de dorpen.

12. Laat ons vroeg ons opmaken naar de wijnbergen, laat ons zien, of de wijnstok bloeit, de jonge druifjes zich opendoen, de granaatappelbomen uitbotten; daar zal ik U mijn uitnemende liefde geven.

13. De dudaim geven reuk, en aan onze deuren zijn allerlei edele vruchten, nieuwe en oude; o mijn Liefste! die heb ik voor U weggelegd.