32. Ondanks dit alles zondigden zij verderen vertrouwden niet op zijn wonderen.
33. Toen deed Hij hun dagen eindigen in nietigheiden hun jaren in verschrikking.
34. Als Hij hen doodde, dan vroegen zij naar Hem,bekeerden zich en zochten God,
35. en gedachten, dat God hun rots was,en God, de Allerhoogste, hun verlosser.
36. Maar zij bedrogen Hem met hun monden belogen Hem met hun tong;
37. hun hart was niet standvastig bij Hem,zij waren niet getrouw aan zijn verbond.
38. Maar Hij, de barmhartige, verzoendede ongerechtigheid en verdierf niet;Hij wendde menigmaal zijn toorn afen wekte zijn volle grimmigheid niet op;
39. Hij gedacht, dat zij vlees waren,een ademtocht, die vervliegt en niet wederkeert.
40. Hoe vaak waren zij weerspannig tegen Hem in de woestijn,griefden Hem in de wildernis,
41. en verzochten God wederom,en krenkten de Heilige Israëls.
42. Zij gedachten niet aan zijn macht,aan de dag dat Hij hen van de tegenstander verloste;
43. hoe Hij in Egypte zijn tekenen deed,en zijn wonderen in het veld van Soan.
44. Hij veranderde hun Nijlwater in bloed,en hun stromen, zodat zij niet konden drinken.