27. Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die zelf ook mondeling hetzelfde te uwer kennis zullen brengen.
28. Want het heeft de heilige Geest en ons goed gedacht, u verder geen last op te leggen dan dit noodzakelijke:
29. onthouding van hetgeen de afgoden geofferd is, van bloed, van het verstikte en van hoererij; indien gij u hier voor wacht, zult gij wèl doen. Vaart wel!
30. Toen men afscheid van hen genomen had, kwamen zij te Antiochië aan, riepen de vergadering bijeen en legden de brief over.
31. En toen zij die gelezen hadden, verblijdden zij zich over de bemoediging.
32. Judas en Silas, die zelf ook profeten waren, bemoedigden en versterkten de broeders met vele woorden.
33. En toen zij daar een tijd lang geweest waren, werden zij door de broeders met de vredegroet gezonden tot degenen, die hen hadden afgevaardigd.
34. [Maar Silas besloot op hen te wachten.]
35. En Paulus en Barnabas bleven te Antiochië en leerden en verkondigden met vele anderen het woord des Heren.