47. Om een uur of drie 's nachts waren de leerlingen nog maar midden op het meer.
48. Jezus zag hoe zij tegen de wind in moesten roeien. Hij liep over het meer naar hen toe en stond op het punt hen voorbij te gaan.
49. Zij schrokken vreselijk en dachten dat ze een spook zagen. Zij schreeuwden van angst.
50. Jezus kalmeerde hen meteen. ‘Ik ben het,’ zei Hij, ‘wees maar niet bang.’
51. Hij stapte bij hen in de boot en de wind ging liggen. De leerlingen waren met stomheid geslagen. Hier konden ze niet bij.
52. Want ze begrepen nog steeds niet wie Hij was. Zelfs niet na het wonder met de broden dat ze 's avonds hadden gezien.
53. Zij meerden bij Gennésareth af en gingen aan land.
54. De mensen die op de kant stonden, herkenden Jezus onmiddellijk.
55. Zij vertelden overal in de omtrek dat Hij er was en begonnen zieken naar Hem toe te dragen.
56. Waar Hij ook kwam, in dorpen, steden of gehuchten, overal legde men de zieken op het marktplein. Overal smeekte men Hem of de zieken de kwast van zijn mantel mochten aanraken. En alle zieken die Hem aanraakten, werden genezen.