1. De wijze spreuken van Salomo, de zoon van David, de koning van Israël.
2. en
3. Hij schreef deze spreuken op om andere mensen wijsheid te leren. Hij wilde hen daarmee opvoeden tot verstandige mensen.
4. Zijn spreuken leren de mensen wat rechtvaardig en eerlijk is. Onverstandige mensen kunnen er verstandig van worden. Jonge mensen kunnen er kennis en wijsheid uit leren.
5. Wijze mensen kunnen er nog wijzer van worden, en verstandige mensen nog verstandiger.
6. Zij zullen deze spreuken en wijsheden van wijze mensen en raadgevers begrijpen.
7. Maar alle wijsheid begint bij een diep ontzag voor de Heer. Wie geen ontzag heeft voor God, wil niets van wijsheid weten.
8. Mijn zoon, luister naar de goede raad van je ouders.Doe iets met hun wijze lessen.
9. Ze zijn een sieraad voor je,zoals een kroon op je hoofd,of een ketting om je hals.