38. Ze kwamen in het huis van Jaïrus. Daar zag Hij alle drukte van de mensen die huilden en jammerden.
39. Hij zei tegen hen: "Waarom huilen en jammeren jullie zo? Het kind is niet gestorven, maar het slaapt."
40. Ze lachten Hem uit. Maar Hij stuurde hen allemaal naar buiten. Hij ging de kamer in waar het kind lag. Alleen de ouders van het kind en de leerlingen die Hij had meegenomen mochten mee naar binnen.
41. Hij pakte de hand van het kind en zei tegen haar: "Meisje, sta op!"
42. Het meisje stond onmiddellijk op en het kon lopen, want het was twaalf jaar. Ze waren geschokt.