1. In zijn woede heeft de Heer het donker laten worden in Jeruzalem. De stad waar Hij eens in zijn macht en majesteit woonde, heeft Hij verwoest.Zelfs zijn tempel, zijn voetenbank, heeft Hij vernietigd.
2. Zonder medelijden verwoestte de Heer Israëls dorpen.Geen dorp liet Hij heel.In zijn woede heeft Hij alle steden vernield,tot de grond afgebroken.Het hele koninkrijk en alle leiders heeft Hij vernederd.
3. In zijn woede heeft Hij alle macht van Israël gebroken.Toen de vijand kwam, weigerde Hij ons te helpen.Zijn woede was als een vuur dat alles verslindt.Heel Israël is erdoor verslonden.
4. Hij richtte zijn pijlen op ons, als een vijand.Hij was onze tegenstander geworden.Alles waar wij van hielden, heeft Hij verwoest.Heel Jeruzalem is verwoest door het vuur van zijn woede.
5. De Heer is onze vijand geworden.Hij heeft Israël verwoest,al zijn paleizen vernietigd, zijn burchten vernield.Iedereen in Jeruzalem huilt en kreunt.
6. Hij heeft zijn tempel verwoest,weggerukt als een tent.De plaats waar Hij bij ons kwam, heeft Hij vernietigd.De feesten in Jeruzalem zijn vergeten.Niemand viert nog de heilige rustdag.De koning en de priesters zijn verdwenen.
7. De Heer wil niets meer met zijn altaar te maken hebben.Hij heeft zijn heiligdom vernield.Hij heeft de vijand de paleizen laten verwoesten.Ze hebben in zijn tempel hun overwinning gevierd.
8. De Heer had besloten Jeruzalem te vernietigen.De muren en torens werden verwoest.Hij hield de vijand niet tegen!Alle muren werden met de grond gelijk gemaakt.
9. De poortdeuren zijn uit de poorten gerukt, de grendels vernield.De koning en leiders van het land wonen bij andere volken.Er zijn geen priesters meer die lesgeven in de wetten en leefregels van de Heer.De profeten krijgen geen woorden meer van God.
10. De raadgevers van Jeruzalem zitten zwijgend op de grond.Ze hebben stof op hun hoofd gelegd als teken van verdriet.Ze dragen rouwkleren.De vrouwen lopen met gebogen hoofd.
11. Mijn ogen branden van het huilen.Ik voel me ziek. Mijn hart doet pijn. Ik ben zó bedroefd!Want mijn volk sterft.Kinderen en baby's sterven op straat van honger en dorst.
12. Ze vragen hun moeder om eten en drinken.Maar er is niets en ze sterven van honger en dorst,zoals verslagen soldaten in de straten van de stad.Ze sterven op hun moeders schoot.