23. Petrus vroeg hen om binnen te komen en was gastvrij voor hen.De volgende dag reisde hij met hen mee. Hij nam ook een paar broeders uit Joppe met zich mee.
24. Een dag later kwam hij in Cesarea aan. Cornelius zat al op hen te wachten. Hij had zijn familie en beste vrienden uitgenodigd.
25. Toen Petrus binnenkwam, knielde Cornelius eerbiedig voor hem neer.
26. Maar Petrus trok hem weer overeind en zei: "Sta op, ik ben zelf ook maar een mens."
27. Terwijl hij met hem praatte, liep hij naar binnen en zag daar alle mensen die waren gekomen.
28. Hij zei tegen hen: "Jullie weten dat Joden niet mogen omgaan met mensen die niet Joods zijn. We mogen ook niet bij hen in huis komen. Maar God heeft me laten zien dat ik niemand onrein of onheilig mag noemen.
29. Daarom ben ik ook zonder bezwaren te maken gekomen toen ik werd uitgenodigd. Cornelius, zou je me willen vertellen waarom je mij hebt laten komen?"
30. Cornelius antwoordde: "Precies vier dagen geleden was ik om ongeveer drie uur 's middags thuis aan het bidden. Ik had niet gegeten.
31. Toen stond er plotseling een man voor mij in stralend witte kleren. Hij zei: 'Cornelius, God heeft je gebeden gehoord. Ook heeft Hij gezien dat je geld geeft aan de arme mensen.
32. Stuur nu iemand naar Joppe. Nodig daar Simon uit, die ook Petrus genoemd wordt. Hij logeert in het huis van Simon de leerlooier, die bij de zee woont. Laat hem hierheen komen, want hij heeft je iets te vertellen.'