50. Voordat de jaren van hongersnood begonnen, kregen Jozef en Asnat, de dochter van Potifera, de priester van On, twee zonen.
51. Jozef noemde zijn eerste zoon Manasse [ (= 'Hij helpt mij vergeten') ]. "Want," zei hij, "God heeft ervoor gezorgd dat ik al mijn verdriet en ellende en mijn familie kon vergeten."
52. Zijn tweede zoon noemde hij Efraïm [ (= 'Hij maakt mij vruchtbaar') ]. "Want," zei hij, "God heeft mijn ellende hier gebruikt voor iets goeds."
53. Toen waren de zeven jaren van overvloed in Egypte voorbij.
54. De zeven jaren van hongersnood begonnen, zoals Jozef gezegd had. In alle landen was hongersnood, maar in heel Egypte was brood.
55. [ Want ] toen iedereen in Egypte honger kreeg en het volk bij de Farao om brood riep, zei de Farao tegen de Egyptenaren: "Ga naar Jozef en doe wat hij zegt."