1. Pas 14 jaar later ging ik weer naar Jeruzalem, samen met Barnabas en Titus.
2. Dat deed ik omdat God mij dat had gezegd. En ik legde uit [ aan de gemeente in Jeruzalem ] op welke manier ik het goede nieuws aan de niet-Joodse mensen vertelde. Ik legde dat nog een keer apart uit aan de leiders [ van de gemeente in Jeruzalem ]. Want ik wilde zeker weten dat ik het goed deed.
3. [ En ze vonden het goed zo. ] Titus hoefde van de leiders zelfs niet besneden te worden, ook al is hij een Griek.
4. Dit kwam ter sprake, omdat er ook bedriegers in de gemeente waren gekomen. Zij wilden zien hoe het zat met de vrijheid die wij in Christus hebben. Ze probeerden de mensen te leren dat ze zich aan de wet van Mozes moesten houden. Ze wilden de gelovigen weer tot slaven van de wet maken.
5. Maar we hebben hun geen kans gegeven. Want de waarheid van het goede nieuws moet duidelijk blijven.
6. Maar de leiders van de gemeente (het maakt mij niets uit wat ze daarvóór waren, want voor God zijn alle mensen gelijk) hebben mij geen andere taak gegeven.