14. ထို့နောက် ယေရှုသည် ပေတရုအိမ်သို့ကြွတော်မူလျှင် ပေတရု၏ယောက္ခမသည် ဖျားနာလျက် အိပ်ရာပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေသည်ကို တွေ့မြင်တော်မူ၏။
15. ကိုယ်တော်သည် ထိုအမျိုးသမီး၏လက်ကို တို့ထိတော်မူရာ သူသည် အဖျားပျောက်သဖြင့် ထ၍ ကိုယ်တော်ကိုဧည့်ဝတ်ပြုလေ၏။
16. ညနေချမ်းအချိန်ရောက်သောအခါ လူတို့သည် နတ်ဆိုးပူးသူများစွာတို့ကို အထံတော်သို့ခေါ်ဆောင်လာကြရာ ကိုယ်တော်သည် ထိုနတ်တို့ကို နှုတ်တော်ထွက်စကားဖြင့် နှင်ထုတ်တော်မူ၏။ နာမကျန်းဖြစ်သူရှိသမျှတို့ကိုလည်း ကျန်းမာစေတော်မူ၏။
17. ဤသည်ကား “ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်တို့၏အားနည်းခြင်းများကို ယူဆောင်၍ အကျွန်ုပ်တို့၏ရောဂါများကို သယ်ဆောင်သွားတော်မူ၏”ဟု ပရောဖက်ဟေရှာယအားဖြင့် မိန့်တော်မူသောအရာ ပြည့်စုံခြင်းသို့ရောက်မည့်အကြောင်းတည်း။
18. ယေရှုသည် မိမိပတ်လည်၌ရှိသောလူထုပရိသတ်ကို မြင်တော်မူသောအခါ ပင်လယ်တစ်ဖက်ကမ်းသို့ကူးသွားရန် အမိန့်ပေးတော်မူ၏။
19. ထိုအခါ ကျမ်းပြုဆရာတစ်ဦးသည် ချဉ်းကပ်လာ၍ “ဆရာ၊ ဆရာသွားသည့်နေရာတိုင်းသို့ အကျွန်ုပ်လိုက်ပါမည်”ဟု လျှောက်လေ၏။
20. ယေရှုကလည်း “မြေခွေးတို့၌ တွင်းရှိကြ၏။ မိုးကောင်းကင်ငှက်တို့၌လည်း အသိုက်ရှိကြ၏။ လူ့သား၌မူကား ခေါင်းချစရာနေရာမရှိ”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
21. တစ်ဖန် အခြားတပည့်တော်တစ်ပါးက “သခင်ဘုရား၊ အကျွန်ုပ်၏ဖခင်ကို ဦးစွာသွား၍ သင်္ဂြိုဟ်ခွင့်ပြုတော်မူပါ”ဟု လျှောက်လေ၏။
22. ယေရှုကလည်း “ငါ့နောက်သို့လိုက်လော့။ လူသေတို့သည် မိမိတို့၏လူသေတို့ကို သင်္ဂြိုဟ်ကြပါလေစေ”ဟု မိန့်တော်မူ၏။