24. နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံသည်လည်း မိမိအတွင်း၌ ဆန့်ကျင်ကွဲပြားနေလျှင် ထိုနိုင်ငံသည် မတည်မြဲနိုင်ရာ။
25. အိမ်ထောင်စုတစ်စုသည်လည်း မိမိအတွင်း၌ ဆန့်ကျင်ကွဲပြားနေလျှင် ထိုအိမ်ထောင်စုသည် မတည်မြဲနိုင်ရာ။
26. ထိုနည်းတူ စာတန်သည်လည်း မိမိအတွင်း၌ ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်လျက် ကွဲပြားနေလျှင် သူသည်မတည်မြဲနိုင်ဘဲ ဆုံးခန်းသို့ရောက်လိမ့်မည်။
27. ခွန်အားကြီးသောသူကို ဦးစွာမချည်နှောင်လျှင် မည်သူမျှ သူ့အိမ်သို့ဝင်၍ သူ၏ဥစ္စာပစ္စည်းများကို မလုယူနိုင်။ ချည်နှောင်ပြီးမှသာ သူ၏အိမ်ကို ဖောက်ထွင်းလုယူနိုင်လိမ့်မည်။
28. သင်တို့အား ငါအမှန်ဆိုသည်ကား လူသားတို့သည် သူတို့၏အပြစ်များနှင့် ဘုရားသခင်ကိုစော်ကားပြောဆိုသမျှသော စကားအားလုံးအတွက် ခွင့်လွှတ်ခြင်းခံရလိမ့်မည်။
29. သို့သော် မည်သူမဆို သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို စော်ကားပြောဆိုလျှင် ထိုသူသည် ကာလအစဉ်အဆက် အပြစ်ခွင့်လွှတ်ခြင်းကျေးဇူးကိုမရရှိဘဲ ထာဝရအပြစ်သင့်သောသူဖြစ်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။
30. ဤသို့မိန့်တော်မူခြင်းမှာ သူတို့က “ကိုယ်တော်ကို ညစ်ညူးသောနတ်ပူးနေသည်”ဟု ပြောဆိုကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။
31. ထိုအခါ ကိုယ်တော်၏မယ်တော်နှင့်ညီတော်တို့သည် ရောက်လာပြီး အပြင်၌ရပ်လျက် လူလွှတ်၍ ကိုယ်တော်ကိုခေါ်ကြ၏။
32. လူထုပရိသတ်တို့သည် ကိုယ်တော်၏ပတ်လည်၌ ထိုင်နေကြ၍ ကိုယ်တော်အား “ကိုယ်တော်၏မယ်တော်၊ ညီတော်နှင့် နှမတော်တို့သည် ကိုယ်တော်ကိုရှာလျက် အပြင်၌ရှိကြပါသည်”ဟု လျှောက်ကြ၏။
33. ကိုယ်တော်ကလည်း “မည်သူသည် ငါ့အမိနှင့်ငါ့ညီများဖြစ်သနည်း”ဟု သူတို့အား ပြန်၍မိန့်တော်မူ၏။
34. ထို့နောက် မိမိပတ်လည်၌ ဝိုင်းရံလျက်ထိုင်နေသောသူများကို ပတ်ပတ်လည်ကြည့်ရှုတော်မူ၍ “ကြည့်ရှုလော့။ ဤသူတို့သည် ငါ့အမိနှင့်ငါ့ညီများပေတည်း။
35. အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကိုဆောင်ရွက်သောသူသည် ငါ့ညီ၊ ငါ့နှမ၊ ငါ့အမိ ဖြစ်၏”ဟု မိန့်တော်မူ၏။