7. Quæ prius nolebat tangere anima mea,nunc, præ angustia, cibi mei sunt.
8. Quis det ut veniat petitio mea,et quod expecto tribuat mihi Deus ?
9. et qui cœpit, ipse me conterat ;solvat manum suam, et succidat me ?
10. Et hæc mihi sit consolatio, ut affligens me dolore, non parcat,nec contradicam sermonibus Sancti.
11. Quæ est enim fortitudo mea, ut sustineam ?aut quis finis meus, ut patienter agam ?
12. Nec fortitudo lapidum fortitudo mea,nec caro mea ænea est.
13. Ecce non est auxilium mihi in me,et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14. Qui tollit ab amico suo misericordiam,timorem Domini derelinquit.
15. Fratres mei præterierunt me,sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16. Qui timent pruinam,irruet super eos nix.