30. از قبیلۀ اَشیر، شهرهای مِشال، عَبدون،
31. حِلقَت و رِحوب، که چهار شهر بودند با چراگاههایشان داده شد.
32. از قبیلۀ نَفتالی، شهرهای قِدِش در جَلیل که از شهرهای پناهگاه برای قاتلانی بود که ناخواسته کسی را کشته باشند، و حَمّوت‌دُر و قَرتان، که سه شهر بودند با چراگاههایشان داده شد.
33. بدین‌گونه تمامی این سیزده شهر با چراگاههایشان به طایفه‌های جِرشونیان داده شد.
34. به طوایف مِراریان که از لاویانِ باقیمانده بودند، این شهرها داده شد: از قبیلۀ زِبولون، شهرهای یُقنِعام، قَرتَه،
35. دِمنَه و نَحَلال، که چهار شهر بودند با چراگاههایشان؛
36. از قبیلۀ رِئوبین، شهرهای باصِر و یَهْصَه،
37. قِدیموت و میفَعَت، که چهار شهر بودند با چراگاههایشان؛
38. از قبیلۀ جاد، شهرهای راموت در جِلعاد که از شهرهای پناهگاه قاتلان بود، مَحَنایِم،
39. حِشبون و یَعزیر، که چهار شهر بودند با چراگاههایشان.
40. بدین‌گونه تمامی این دوازده شهر به قرعه به مِراریان که بقیۀ لاویان را تشکیل می‌دادند، بر حسب طوایفشان واگذار شد.
41. تمامی شهرهای لاویان در میان سرزمین تحت تملک بنی‌اسرائیل، چهل و هشت شهر بود با چراگاههایشان.
42. هر یک از این شهرها، چراگاههایی در اطراف خود داشت، و این در مورد تمامی این شهرها صدق می‌کرد.