7. زیرا او خدای ماست،و ما قومِ چراگاه،و گلۀ دست اوییم.امروز، اگر صدای او را می‌شنوید،
8. دلهای خود را سخت مسازید،چنانکه در مِریبَه کردید،در روز مَسَّه، در بیابان.
9. آنجا پدران شما مرا آزمایش و امتحان کردند،با اینکه کارهای مرا دیده بودند.
10. چهل سال از آن نسل بیزار بودم،و گفتم: «قومِ گمراه دل هستندو راههای مرا نمی‌شناسند.»
11. پس در خشم خود سوگند خوردمکه به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.