27. همچون غبار بر ایشان گوشت بارانید،و بسان ریگ دریا، مرغان بالدار را!
28. آنها را در میان اردوگاه ایشان فرود آورد،و گرداگرد مسکنهای ایشان.
29. تا توانستند خوردند و سیر شدند،زیرا آنچه را در هَوَسش بودند بدیشان داد.
30. اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود،و در حالی که خوراک هنوز در دهانشان بود،
31. خشم خدا بر ایشان مشتعل گردید؛تنومندترینشان را کشت،و جوانان اسرائیل را به زیر افکند.
32. با این همه، باز گناه ورزیدندو به عجایب او ایمان نیاوردند!
33. پس روزهای ایشان را در بطالت به سر آورد،و سالهایشان را در ترس!
34. هرگاه ایشان را می‌کشت، او را می‌جُستند،و بازگشت کرده، خدا را به جِدّ می‌طلبیدند!
35. به یاد می‌آوردند که صخرۀ ایشان خداست،و خدای متعال، ولیّ آنهاست.
36. اما آنگاه به دهان خود تملق او را می‌گفتند،و به زبان خویش به او دروغ می‌گفتند؛