10. از این رو قوم او به آنها روی می‌آورندو مشتاقانه هر سخن آنها را می‌پذیرند.
11. و می‌گویند: «خدا چگونه بداند؟آیا آن متعال علم دارد؟»
12. آری، شریران چنین‌اند؛همواره آسوده‌خیالند و دولتشان رو به فزونی است!
13. بی‌گمان من به عبث دل خود را پاک نگاه داشته‌ام؛و دستانم را به بی‌گناهی شسته‌ام!
14. همۀ روز مبتلا بوده‌ام؛و هر بامداد توبیخ گشته‌ام!
15. اگر می‌گفتم: «چنین سخن خواهم گفت،»به نسل حاضر از فرزندان تو خیانت می‌ورزیدم.
16. چون اندیشیدم که این را بفهمم،بر من بس دشوار آمد،
17. تا آنکه به قُدس خدا داخل شدم؛آنگاه سرانجامِ ایشان را دریافتم.