7. خدایا، هنگامی که پیش روی قوم خود بیرون رفتی،آنگاه که در بیابان خرامیدی، سِلاه
8. زمین لرزیدو آسمانها بارید،از حضور خدا، آن یگانۀ سینا،از حضور خدا، خدای اسرائیل.
9. خدایا، تو باران فراوان بارانیدیو میراث خود را که خسته بود، مستحکم گردانیدی.
10. جماعت تو در آن ساکن شدند،و در نیکویی‌ات، خدایا،تهیدستان را روزی رساندی.