15. اما خدا جان مرا از چنگال هاویه فدیه خواهد داد،و مرا نزد خود خواهد پذیرفت. سِلاه
16. چون بینی کسی توانگر شود،و شوکتِ خانه‌اش افزون گردد،تو را باکی نباشد!
17. زیرا چون بمیرد چیزی با خود نخواهد برد،و شوکتش همراه او فرو نخواهد رفت!
18. هرچند در زمان حیات، خویشتن را مبارک پندارد -و هرچند چون کامروا باشی همگان تو را می‌ستایند -
19. اما به جرگۀ پدران خود خواهد پیوست،که روشنایی را دیگر هرگز نخواهند دید!
20. آدمی در توانگری‌اش فهم ندارد،او چارپایان را مانَد که از میان می‌روند.