1. دل من به کلامی نیکو می‌جوشد؛انشاء خود را خطاب به پادشاه می‌گویم؛زبانم قلم نویسنده‌ای چیره‌دست است.
2. تو در میان بنی‌آدم زیباترینیو از لبانت بلاغت جاری است؛بنابراین، خدا تو را جاودانه مبارک ساخته است.
3. ای دلاور، شمشیرت را بر میان ببند؛فرّ و شکوه خویش را بر تن کن.
4. در شوکت خویش پیروزمندانه پیش بران،به پاس راستی، فروتنی و پارسایی؛دست راستت تو را اعمال مَهیب بیاموزد.