2. تو به دست خود قومها را بیرون کردیاما ایشان را غرس نمودی؛قومها را مبتلا ساختیاما ایشان را منتشر گردانیدی.
3. زیرا به شمشیر خود نبود که زمین را فتح کردند،بازوی ایشان نبود که پیروزشان ساخت.بلکه دست راست تو بود،بازوی تو و نور روی تو؛زیرا بر ایشان نظر لطف داشتی.
4. خدایا، تو شاه من هستی،در حق یعقوب، به پیروزیها حکم فرما!
5. به واسطۀ توست که خصم را عقب میرانیم؛به نام توست که مهاجمان را لگدمال میکنیم.
6. من بر کمان خویش توکل نمیدارم،و شمشیر من مرا پیروز نمیسازد؛
7. بلکه تویی که به ما بر دشمنان پیروزی بخشیدهای،و بدخواهان ما را سرافکنده گردانیدهای.
8. همۀ روز به خدا فخر کردهایم،و نام تو را جاودانه خواهیم ستود. سِلاه
9. اما اکنون تو ما را طرد کرده و رسوا ساختهای؛دیگر با سپاهیان ما بیرون نمیآیی.
10. ما را در برابر خصم عقب نشاندی،و بدخواهان غارتمان کردند.
11. ما را همچون گوسفندانِ کشتاری گردانیدیو در میان قومها پراکنده ساختی.