1. خداوندا، در خشم خویش توبیخم مکنو در غضبت، تأدیبم مفرما.
2. زیرا که تیرهای تو در من نشسته،و دستت بر من فرود آمده است.
3. در تن من به سبب خشم تو، صحتی نیست؛و نه سلامتی در استخوانهایم، به سبب گناه.
4. تقصیراتم از سَرَم گذشته،همچون باری گران از طاقتم سنگینتر است.