6. و اما من، در آسودگی خود گفتم:«هرگز جنبش نخواهم خورد.»
7. خداوندا، آنگاه که لطف تو شامل حالم بود،کوهِ مرا در قوّت استوار گردانیدی؛اما چون روی از من نهان کردی،هراسان گشتم.
8. خداوندا، تو را می‌خوانم؛نزد تو، ای خداوندگار، فریاد التماس بلند می‌کنم:
9. «در مرگ من چه سودی است،و در فرو رفتنم به گودال چه فایده؟آیا خاک تو را خواهد ستود؟آیا از امانت تو خبر خواهد داد؟
10. خداوندا، بشنو و مرا فیض عطا فرما؛خداوندا، یاور من باش.»