42. آنان را چون غباری بر باد، می‌سایمو همچون گِلِ کوچه‌ها بیرون می‌افکنم.
43. تو مرا از ستیز مردمان خلاصی می‌بخشی،و بر قومها سروَر می‌گردانی؛مردمی که نمی‌شناختم، خدمتم می‌کنند!
44. به محض شنیدن صدایم، از من فرمان می‌برند؛بیگانگان در برابرم سر فرود می‌آورند.
45. بیگانگان روحیۀ خود را باخته‌اند،و لرزان از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
46. خداوند زنده است! متبارک باد صخرۀ من!متعال باد خدای نجات من!
47. اوست خدایی که انتقام مرا می‌گیرد،و قومها را زیر سلطۀ من می‌آورد،