8. او آسمان را به ابرها می‌پوشاند،و برای زمین باران مهیا می‌کند،و سبزه را بر کوهها می‌رویاند.
9. او حیوانات را خوراک می‌دهد،زاغچه‌ها را، که فریاد برمی‌آورند.
10. از نیروی اسب خشنود نمی‌گردد،و ساقهای انسان پسندیدۀ او نیست.
11. خشنودی خداوند در ترسندگان اوست،در آنان که به محبت او امیدوارند.
12. ای اورشلیم، خداوند را بستا!ای صَهیون، خدای خود را ستایش کن!
13. زیرا او پشت‌بندهای دروازه‌هایت را مستحکم می‌گرداند،و فرزندانت را در اندرونت برکت می‌دهد.
14. او صلح را بر مرزهایت حکمفرما می‌سازد،و تو را به مغز گندم سیر می‌گرداند.
15. فرمان خود را بر زمین می‌فرستد،و کلام او به‌سرعت می‌دود.
16. برف را چون پشم ارزانی می‌دارد،و ژاله را همچون خاکستر می‌پراکند.