مزمور 143:4-6 هزارۀ نو (NMV)

4. پس روح من در اندرونم مدهوش گشته،و دل من در اندرونم متحیر گردیده است.

5. روزگاران کهن را به یاد می‌آورم؛در همۀ کرده‌های تو تأمل می‌کنم،و به کارهای دست تو می‌اندیشم.

6. دستهای خود را به سوی تو دراز می‌کنم،جان من همچون زمین خشک، تشنۀ توست. سِلاه