هزارۀ نو

مزمور 139:3-10 هزارۀ نو (NMV)

3. تو راه رفتن و آرمیدنم را سنجیده‌ای،و با همۀ راههایم آشنایی.

4. حتی پیش از آنکه سخنی بر زبانم آیدتو، ای خداوند، به تمامی از آن آگاهی.

5. از پیش و از پس احاطه‌ام کرده‌ای،و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

6. چنین دانشی برایم بس شگفت‌انگیز است،و چنان والا که بدان نتوانم رسید.

7. از روح تو کجا بروم؟از حضور تو کجا بگریزم؟

8. اگر به آسمان فرا روم، تو آنجایی،و اگر در هاویه بستر بگسترم، تو آنجا نیز هستی!

9. اگر بر بالهای سحر پرواز کنم،و در دوردست‌ترین کرانهای دریا قرار گزینم،

10. حتی آنجا نیز دست تو مرا راهنما خواهد بود،و دست راستت مرا خواهد گرفت.