1. خداوندا، داوود را به یاد آر،و همۀ مشقتهای وی را؛
2. که چگونه برای خداوند سوگند یاد کرد،و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت:
3. «به خیمه و خانۀ خویش در نخواهم آمد،و در بستر و تختخواب خویش نخواهم آرمید؛
4. خواب به چشمان خود نخواهم داد،و نه سنگینی به مژگانم،
5. تا آنگاه که مکانی برای خداوند بیابمو مسکنی برای قَدیرِ یعقوب!»
6. اینک، در اِفراتَه ذکر آن را شنیدیم،و در دشتهای یَعار آن را یافتیم.
7. «بیایید به مسکنِ او برویم،و نزد قدمگاه او پرستش کنیم.»