19. آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند،و ایشان را از تنگیهایشان نجات بخشید.
20. کلام خود را فرستاد و شفایشان داد،و ایشان را از نابودی خلاصی بخشید.
21. پس خداوند را به سبب محبتش سپاس گویند،به جهت کارهای شگفت‌انگیزش برای بنی‌آدم.
22. قربانیهای تشکر تقدیم کنند،و با فریاد شادی کارهای او را بازگویند.
23. برخی بر کشتیها رهسپار دریا شدند،و بر آبهای عظیم به تجارت پرداختند.
24. کارهای خداوند را دیدند،اعمال شگفتش را در ژرفا!
25. زیرا او سخن گفت و بادْ توفان را به پا داشتکه امواجِ دریا را برافراشت.