15. پس خداوند را به سبب محبتش سپاس گویند،به جهت کارهای شگفت‌انگیزش برای بنی‌آدم.
16. زیرا که درهای برنجین را در هم می‌شکند،و پشت‌بندهای آهنین را دو پاره می‌کند.
17. برخی به واسطۀ راههای عِصیانگرانۀ خود احمق گردیدند،و به سبب تقصیرات خویش ستم دیدند.
18. جان ایشان از هر خوراکی کراهت داشت،و به دروازه‌های مرگ نزدیک آمدند.
19. آنگاه در تنگی خویش نزد خداوند فریاد برآوردند،و ایشان را از تنگیهایشان نجات بخشید.
20. کلام خود را فرستاد و شفایشان داد،و ایشان را از نابودی خلاصی بخشید.