23. پس گفت که هلاکشان خواهد کرد -اگر برگزیدۀ او موسیبه حضورش در شکاف نمی‌ایستادتا خشم او را از هلاک کردن ایشان برگرداند.
24. سرزمین دلپذیر را خوار شمردند،زیرا به وعدۀ او ایمان نداشتند.
25. در خیمه‌های خود همهمه کردند،و آواز خداوند را نشنیدند.
26. پس با دست برافراشته سوگند خوردکه ایشان را در بیابان از پا در خواهد آورد،
27. و نسلشان را در میان قومها پخش خواهد کرد،و در سرزمینها پراکنده خواهد ساخت.
28. سپس با بَعَل فِغور هم‌یوغ شدند،و قربانیهای تقدیمی به مردگان را خوردند؛
29. با کارهای خود خداوند را به خشم آوردند،پس طاعون در میان ایشان شیوع یافت.
30. آنگاه فینِحاس ایستاد و میانجیگری کرد،و طاعون بازداشته شد.
31. و این برای او پارسایی محسوب گشت،نسل اندر نسل تا ابدالآباد.
32. همچنین نزد آبهای مِریبَه خداوند را خشمگین کردند،و حتی موسی به سبب ایشان زیان دید؛
33. زیرا روح وی را مکدر ساختند،و سخن نسنجیده بر زبان او جاری شد.
34. ملتها را هلاک نکردند،آن‌گونه که خداوند ایشان را امر فرموده بود؛
35. بلکه با قومها درآمیختندو کارهای ایشان را فرا گرفتند.
36. بتهای ایشان را عبادت کردند،که برایشان دام گردید.
37. پسران خود را برای دیوها قربانی کردندو دختران خود را نیز.
38. خون بی‌گناه را ریختند،خون پسران و دختران خود را؛که ایشان را برای بتهای کنعان قربانی کردند،و زمین به خون آلوده شد.
39. پس با کارهای خود نجس گردیدندو به اعمال خویش خودفروشی کردند.