14. اما تو البته می‌بینی، تو بر فتنه و غم می‌نگری،تا به دست خویش مکافات رسانی.بیچارگان خویشتن را به تو می‌سپارند؛مددکار یتیمان، تویی.
15. بازوی شریران و بدکاران را بشکن؛شرارت ایشان را بازخواست نما،تا اثری از آن باقی نماند.
16. خداوند پادشاه است تا ابدالآباد؛قومها از سرزمین او نابود خواهند شد.
17. خداوندا، تو آرزوی ستمدیدگان را اجابت می‌کنی؛آنان را قوّت قلب می‌بخشی و گوش خود را فرا می‌داری؛
18. تو یتیمان و کوبیدگان را دادرسی می‌کنیتا انسانِ خاکی دیگر رُعب و وحشت نیافریند.