15. در بیرون شمشیر است و در درون، طاعون و قحطی. هر آن که در مزرعه است به شمشیر خواهد مرد و هر آن که در شهر است، قحطی و طاعون او را هلاک میسازند.
16. بازماندگانِ ایشان خواهند گریخت و مانند کبوتران وادیها، بر کوهها به سر خواهند برد، و هر یک برای تقصیر خود ناله سر خواهند داد.
17. همۀ دستها سست و همۀ زانوها مانند آبْ لرزان خواهد شد.
18. پلاس بر خود خواهند پیچید و وحشت ایشان را در بر خواهد گرفت. همۀ چهرهها را شرم خواهد پوشانید و همۀ سرها به گَری دچار خواهد شد.
19. نقرۀ خود را به کوچهها خواهند ریخت و طلای ایشان چون چیز نجس خواهد بود. نقره و طلای ایشان نمیتواند ایشان را در روز غضب خداوند برهاند. با آن خود را سیر نتوانند کرد و شکمشان را پر نتوانند ساخت؛ زیرا که سنگِ لغزشِ گناهِ ایشان شده است.
20. «به زیورآلات زیبای خویش فخر میکردند و از آن برای ساختن تمثالهای منفور و بتهای مکروه خویش بهره میجستند؛ پس، من نیز آن را برای ایشان نجاستی خواهم ساخت.
21. آن را به دست غریبان به تاراج خواهم داد، و به شریران جهان به غارت خواهم سپرد تا آن را بیحرمت سازند.