1. «و تو ای پسر انسان، برای خود شمشیری تیز بگیر و آن را چون تیغ سرتراشان به کار بَر و موی سر و ریش خود را با آن بتراش. سپس ترازویی بگیر و مویها را تقسیم کن.
2. زمانی که روزهای محاصره به پایان رسیده باشد، ثُلثِ مویها را در میان شهر به آتش بسوزان. سپس ثُلثِ دیگر را برگیر و آنها را در تمامی اطراف شهر به شمشیر بزن؛ و ثُلثِ باقی را به دست باد بسپار، و من از پی آنها شمشیری از نیام خواهم کشید.
3. و از آن مویها اندکی برگیر و بر دامن ردای خود ببند.
4. و باز قدری از آن مویها برگیر و در میان آتش افکنده، بسوزان. از آنجا آتشی بیرون آمده، به تمامی خاندان اسرائیل گسترش خواهد یافت.
5. «خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: این اورشلیم است. من آن را در مرکز تمامی قومها قرار دادهام، و مملکتها را در پیرامون آن.
6. اما اورشلیم با شرارتی بیش از قومهای دیگر بر ضد قوانین من عِصیان ورزیده و بدتر از مملکتهای اطراف خود بر ضد فرایض من طغیان کرده است، زیرا که آنان قوانین مرا نپذیرفته و در فرایض من سلوک نکردهاند.
7. بنابراین، خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: از آنجا که بیش از قومهای پیرامون خود آشوب به پا کردهای و در فرایض من سلوک نکرده و قوانین مرا به جا نیاوردهای، بلکه حتی مطابق قوانین قومهای گرداگرد خود نیز رفتار نکردهای،
8. پس خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: اینک من، حتی من، بر ضد توام و در برابر دیدگان قومها، داوری را در میان تو به اجرا خواهم گذاشت.
9. به سبب همۀ اعمال کراهتآورت با تو چنان خواهم کرد که تا کنون نکردهام و مانند آن را هرگز بار دیگر نخواهم کرد.
10. بنابراین، پدرانْ پسران خود را در میان شما خواهند خورد، و پسرانْ پدران خود را. و من تو را مجازات خواهم کرد و همۀ باقیماندگانِ تو را به دست باد پراکنده خواهم ساخت.
11. پس خداوندگارْ یهوه میفرماید: به حیات خودم قسم، از آنجا که قُدس مرا به تمامی چیزهای کراهتآور و اعمال قبیحت نجس ساختهای، بهیقین من نیز تو را قلیل خواهم ساخت و بر تو با شفقت نخواهم نگریست و رحم نخواهم کرد.
12. ثُلثِ تو در میانت از طاعون خواهند مرد و از قحطی تلف خواهند شد، و ثُلثِ دیگر در اطرافت به شمشیر خواهند افتاد؛ ثُلثِ باقی را نیز به دست هر باد خواهم سپرد و از پی آنها شمشیری از نیام خواهم کشید.