1. و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت:
2. «ای پسر انسان، روی به جانب عَمّونیان کرده، بر ضد ایشان نبوّت کن.
3. عَمّونیان را بگو، کلام خداوندگارْ یهوه را بشنوید! خداوندگارْ یهوه چنین میگوید: چون آنگاه که قُدس من بیحرمت میشد و سرزمین اسرائیل ویران میگشت و خاندان یهودا به اسارت میرفت، گفتید: ”هَه“،
4. پس اینک من شما را به دست بنیمشرق تسلیم خواهم کرد تا به تصرفتان درآورند. و آنان در میان شما اردو زده، مسکن خود را در میانتان بر پا خواهند کرد، و میوههای شما را خواهند خورد و شیرتان را خواهند نوشید.
5. من رَبَّه را چراگاهِ شتران و عَمّون را استراحتگاه گلهها خواهم ساخت. آنگاه خواهید دانست که من یهوه هستم.
6. زیرا خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: از آن رو که بر ضد سرزمین اسرائیل دستک زدید و پای بر زمین کوبیدید و به تمامی کینۀ دل شادی کردید،
7. هان دست خود را بر شما دراز خواهم کرد و شما را به دست قومها به تاراج خواهم داد. و شما را از میان ملتها منقطع ساخته، از میان ممالک هلاک خواهم کرد و نابودتان خواهم ساخت. آنگاه خواهید دانست که من یهوه هستم.
8. «خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: از آن رو که موآب گفته است، ”اینک خاندان یهودا مانند همۀ قومهای دیگرند،“
9. پس اینک من پهلوی موآب را خواهم شکافت و از شهرهای سرحدیاش که مایۀ فخر آن سرزمینند آغاز خواهم کرد، یعنی از بِیتیِشیموت و بَعَلمِعون و قَریهتایِم.
10. و موآب را با عَمّونیان به بنیمشرق به ملکیت خواهم داد تا در میان قومها دیگر ذکری از عَمّونیان به میان نیاید.
11. و بر موآب داوری خواهم کرد و آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.
12. «خداوندگارْ یهوه چنین میفرماید: از آن رو که اَدوم علیه خاندان یهودا انتقامجویانه عمل کرده و در انتقام کشیدن از آنان مرتکب تقصیر عظیم گردیده است.
13. بنابراین، خداوندگارْ یهوه میگوید: من دست خود را بر اَدوم دراز کرده، آدمیان و بهایم را از آن ریشهکن خواهم کرد و آن را ویران خواهم ساخت؛ از تیمان تا دِدان، به شمشیر خواهند افتاد.