11. شاخه‌های نیرومند داشت،مناسب به جهت عصای سلاطین؛قامتش بلند بود،بلندتر از دیگر شاخه‌های ستبر؛نمایان در بلندایش،با انبوه شاخه‌ها.
12. اما در غضب از ریشه کنده شد،و بر زمین افکنده گردید؛باد شرقی میوه‌هایش را خشکانیدو شاخه‌های نیرومندش شکسته، خشک شدند،و آتش آنها را سوزانید.
13. حال در بیابان نشانده شده است،در زمینی خشک و تشنه.
14. آتش از ساقه‌اش برآمدو میوه‌اش را سوزانید،آن‌سان که دیگر شاخۀ نیرومندی در آن نماند،و نه عصایی به جهت سلاطین.این مرثیه است و مرثیه شده است.